Napomena: U Be"cu 1853., Vuk Stefanovi'c Karad"zi'c

Bio "covek i "zena, pa imali tri sina. Najmladji bio najlep"si i odve'c dobar, pa su ga druga bra'ca dr"zala za budalu. Sva trojica ve'c dorastu za "zenidbu, a otac ih ne "zeni ni jednoga, jer je bio siromah. Onda re"ce najstariji k ocu: "Babo, ho'cu da me "zeni"s." A kad to "cuje srednji, re"ce i on: "I mene, babo, i ja sam za "zenidbu." A kad "cuje i najmladji, i on re"ce: "I mene, babo, i ja sam za "zenidbu." Sad se otac nadje u nevolji pa se stane dogovarati sa svojom "zenom "sta 'ce raditi. Najposle se dogovore, te otac dozove sinove preda se pa im re"ce: "Idite u kakvu varo"s te zaslu"zite po maramu, pa koji donese najlep"su maramu, onoga 'cu "zeniti." Po tom oni podju sva trojica zajedno, ali starija dvojica stanu putem jednako ru"ziti najmladjega i smejati mu se, ia ga najposle oteraju od sebe, te on udari drugim putem mole'ci se Bogu da mu da dobru sre'cu. I tako idu'ci dodje na jednu vodu. Na onoj vodi s druge strane bio je veliki grad i u gradu carski dvor. Car je od onoga grada bio vrlo zao i opak, pa je umro pre vremena i u dvoru mu ostala jedinica k'ci. Onu su carsku k'cer mnogi prosili, ali ko je god od prosilaca do"sao u dvor i onde zano'cio, onaj vi"se nije "ziv osvanuo, jer se car bio povampirio pa dolazio no'cu te davio. Kad najmladji brat dodje na onu vodu i stane hodati pokraj nje misle'ci kako bi pre"sao na onu stranu, ugleda ga kroz pend"zer careva k'ci, pa zapovedi momcima te ga prevezu i dovedu preda nju. On kad izidje pred carsku k'cer, malo se zbuni i popla"si; ali careva k'ci kako ga vidi, zagleda se u njega pa ga zapita otkuda je i kuda je naumio; a on joj ka"ze otkuda je i pripovedi joj sve po redu kako ima jo"s dva brata i kako sva trojica ho'ce da se "zene, a otac im siromah, pa im rekao da donese svaki po jednu maramu ku'ci pa koji donese najlep"su da 'ce onoga "zeniti. Kad to "cuje careva k'ci, rekne mu: "Ti 'ce"s ve"ceras ovde ostati kod mene i no'citi, pak 'cemo u jutru gledati za maramu." Kad bude pred no'c, nahrani ga lepo i napoji, pa ga odvede u jednu sobu svu zelenu, i re"ce mu: "Nemoj da se pla"si"s, tu 'ce no'cas dolaziti i lupati oko tebe da te pla"se, ali ti se ne boj." On kao prostak nije mogao ni zaspati od "cuda, nego se jednako "cudio gde je do"sao, kad ali oko pono'ci stane lupa po sobi i vika: "Ovaj je do"sao da primi carstvo; ovome ne mo"zemo ni"sta u"ciniti." On se Bogu molio jednako i tako ta no'c prodje i on ostane "ziv i zdrav. Kad zora zabeli, on ustane pa sedne. Svi su u dvoru mislili da 'ce ga izvu'ci mrtva iz sobe kao i druge prosioce. Kad careva k'ci po"slje jednoga od dvorana da vidi jeli on "ziv, i ako je "ziv, da ga dovede preda nju, dvoranin se za"cudi kad ga nadje u sobi gde sedi "ziv i zdrav, pa mu onda re"ce: "Hajde, zove te na"sa carica." Kad on izidje preda nju, i ona se sama za"cudi kako je ostao "ziv, pa mu da doru"cak, i po"sto doru"ckuje, da mu u hartiji zavijenu svilenu maramu, zlatom vezenu, pa mu rekne: "Evo nosi svome ocu, i ako ti jo"s "sto ka"ze, opet dodji ovamo k meni." On joj zahvali na marami i na konaku, pa podje ku'ci; kad tamo, a to ve'c do"sla i druga dva brata. Onda oni izvade svaki svoju maramu: njihove bile kojekakve, a kad on svoju izvadi, svi se za"cude, pa ona dva brata sko"ce na njega: "Otkuda tebi to? Ti si to negde ukrao." Najposle otac da bi ih umirio, re"ce im: "\Znate li "sta? Idite jo"s jedan put u svet, pa koji donese lanac da se devet puta obavije oko na"se ku'ce, onoga 'cu "zeniti." Tako se bra'ca umire i starija dvojica otidu kuda su znali, a najmladji upravo k carevoj k'ceri, pa kad izidje preda nju, ona ga zapita: ""Sta ti je sad otac kazao?" A on joj odgovori: "Kazao da donesem lanac koji se mo"ze obaviti devet puta oko na"se ku'ce." Ona ga opet lepo nahrani i napoji pa ga uvede u "zutu sobu i re"ce mu: "Ne boj se ni"sta, opet 'ce dolaziti no'cas da te pla"se; a ujutru 'cemo gledati za lanac." Tako su i onu no'c dolazile aveti i pravile stravu kojekakvu oko njega, ali on ostane zdrav i "ziv. Kad bude ujutru, opet dodje dvoranin po njega, i odvede ga pred caricu. Ona mu opet da doru"cak, i po"sto doru"ckuje, da mu malu kutijicu i re"ce mu: "Evo nosi ocu, ali ni po "sto ne otvaraj dok ne dodje"s ku'ci, pa ako ti otac jo"s "sto ka"ze, a ti opet dodji ovamo." On joj lepo zahvali, pa podje ku'ci i nadje bra'cu kod ku'ce. Starija bra'ca donela po lanac koji se nije mogao ni jedan put omotati oko ku'ce; onda najmladji da ocu kutiju, a kad je otac otvori i izvadi iz nje zlatan lanac, oni se svi udive, pa starija bra'ca sko"ce nanj, gotovo da ga ubiju: "Ti 'ce"s na"su ku'cu oboriti, ti si to negde ukrao." Otac ih stane opet umirivati i ti"skati, pa im najposle re"ce: "Idite, dovedite svaki devojku pa 'cu vas svu trojicu o"zeniti." Onda starija bra'ca otidu kuda su znali, a najmladji upravo k carevoj devojci, pa joj ka"ze "sta im je otac sad kazao. Carica mu na to rekne: "\Sad treba jo"s u jednoj sobi da preno'ci"s, pa 'cemo onda i za to gledati." Po"sto ga opet nahrani i napoji, odvede ga u crvenu sobu da preno'ci. Onde je onu no'c jo"s ve'cu stravu pretrpeo nego predja"snje obe no'ci: tu je bila stra"sna lupa, vika, zveka lanaca i stra"sni glasovi: "Taj ho'ce moje carstvo da primi!" vukli su s njega i haljine, ali se njega nisu smeli taknuti, a on se jednako Bogu molio, i Bog ga sa"cuva zdrava i onu no'c. Ujutru kad ga izvedu "ziva i zdrava pred carevu k'cer, ona odmah dovede berbere te ga obriju i umiju, pa onda iznese gosposke haljine te ga preobuku, pa sedne s njim na ko"cije i otide u crkvu te se s njime ven"ca. Posle toga ostanu u njezinu dvoru jo"s tri dana u veselju, pa onda podju k ocu njegovome, i udese te no'cu dodju u njegovo selo. Kad dodju pred ku'cu, "cuju viku i vide da je veselje: "zene se ona dva brata; onda on povi"ce ispred ku'ce: "O doma'cine!" Kad otac to "cuje, on istr"ci pred ku'cu i za"cudi se kad vidi takove goste pred svojom ku'com. Onda ga sin zapita: "Mo"zemo li no'citi ovde?" A otac mu odgovori: "Drage volje, ali imamo veselje u ku'ci, a nemamo mnogo soba, pa 'ce vam prosti ljudi zaglu"sati i vikom dosadjivati." Na to on odgovori: "Ni"sta za to; ja sam to rad, nisam nikad "cuo; a i moja "zena jo"s vi"se je rada." I tako udju unutra u jednu sobu, a u drugoj veselje. Kad udju u sobu i nameste se, pokloni im se mati njegova kao gospodi, a oni joj reku: "Blago tebi kad ima"s dva veselja u jedan put!" A ona im odgovori: "E moja gospodo! jedno mi je veselje, a drugo "zalost: imala sam jo"s jednoga sina pa oti"sao u svet i propao, Bog zna kako je i gde je." Posle malo izadje on na polje, pa preko onoga gosposkoga odela obu"ce svoje stare siroma"ske haljine i poklopi se "se"sirom pa udje u onu sobu gde je bilo veselje i stane za vrata. Kad ga vide bra'ca, povi"cu na oca i mater: "Kamo te se da vidite svoga hvaljenog sina "sto ide i krade koje"sta!" Kad ga otac opazi, re"ce mu: "Nesre'co, gde si bio do sad? kamo tebi devojka?" A mati opet stane naricati: "Kuku mene kukavici, za "sto me tako ubija"s!" Kad on to vidi i "cuje, re"ce im: "Nemojte me tako huliti; dobro 'ce biti, ako Bog da", pa onda zbaci sa sebe siroma"ske haljine i ostane u onima gosposkima; a oni kad to vide, bra'ca se upropaste i popla"se i stanu ga moliti da im oprosti, a otac ga i mati zagrle i stanu ga ljubiti. Sad se nanovo u"cini veselje za nekoliko dana. Posle najmladji sin odvede oca i mater sa sobom, a bra'ci svojoj dade spahiluke, te su od ono doba gosposki "ziveli.